سَخِب که از خُو پابیم سرما دَا ردَی غوغایَ کَه

از پِله جِر مِیم سمت دالیج کَر گی داردی هاء کَه

بَرِ دالیجم تاقناء بُمدَی کُوئای داره واغ واغ کره

سَنگلم آیت که بپکوءم یکوی بمدی صاحبی دائکه

ره کتم سَمت دم جو شلجه بمدی جنی با وچی دعوای کَرِه

سمت مسجد لی ره کَتُم بَرُم تاق ناء بُمدی مردی داره نما کَره

یِکُوی ای جِن بُمه بُشات وچه بَر هَکَه سر ما غوغا کَرَه

بعد از نما سمت کیه ره کَتُم دُیَم ا بولی دعوا کره

سُخبُنسم بُخوا دم پنجر شِیُم بُمدی همکلاسیم واج کَرَه

دو قونی رُکُتیم سمت میون ده ورف داره غوغا کَرَه

دم مسجد که برسا یُیم بَمُندی ما شی با رمضونی داعوا کَرَه


بُغل حموم طومه کایه لیز لیز ک غوغا کَرَه

سمت دم جو بالا که شیم هفت هشت وچه زمین کتند برمبه غوغا کَر ه


دَم مد رسه خجافظ که بُر سا یم گوله ورف غوغای کَرَه


همه وچون برند ولی ترکه مدیر غوغا کَرَه

رو کلاس درس هنیشتیم نعزونید گرما بخاری داره غوغا کَرَه

خلاصه وچگی هم دورانی بو


لطف و صفای غوغا کَرَه